من می روم از این جهان و باکی نبود

از رفتم من کسی که شاکی نبود

این آمد و رفتن از ازل بوده کسی

پاینده در این جهان خاکی نبود

---------

توبه کردم همه بی حاصل شد

هرچه مشکل شده از این دل شد

سر براه آمده بودیم دمی

عشق شد غالب و عقل زایل شد

..............

کاش می شد که دلم وا می شد

صاف چون پهنه دریا می شد

کاش می شد که به هر نقش و نگار

خوب و بد جمله هویدا می شد

.............

گفتم ز چه بی سبب فرستی تو پیام

پول تو شود ز خرج بیهوده حرام

رنجید و برید و غم هم آغوشم کرد

گوئی که نبوده ام فراموشم کرد